Groot geel

 

Groot geel op het glooiend veld

Groot geel ons speelgoedkarretje is vol

We duwen het zwaar

we duwen het onaangenaam zwaar

 

Hier staan wat sprieten

Daar staat wat kruid

Een rode regen

valt uit het onpeilbaar blauw

 

We groeten de mieren

en trappen ze dood

zeggen hoi tegen boer Gert

zeggen hoi tegen boer Jan

 

'Zie ginds,' zeg je, 'de zwarte veulens

van Federico, zie hoe ze draven!'

 

Ach we zochten troost

maar wisten nauwelijks hoe

 

Groot geel

We gingen naar het woud

naar het hol van de vos

naar de burcht van de das

 

Groot geel geur van het koolzaad

we vonden de droom

van de diepe aarde

en keerden nooit terug

 

We zongen slechts:

'pam' 'pam' 'pam' 'pam' 'pam' 'pam' 'pam' 'pam'

 

Emmerich

hangend staal
roze

de hemelen

Voor altijd

Ergens achter de aldagen
onder de luchten van het blauwe nooit
wil ik je zeggen

Ergens bij de sloten
waarin de zonnen schenen
diep in het water
zal ik je zeggen

Ligt onder vers lentegras
ligt onder zand van van oker
een tong verborgen

Zoek mijn jongen, zoek de tong
graaf je nagels zwart
geef niet op
en vind!

Maak je lippen nat
en spreek de wereld toe

Spreek ontroering

Opdat de rode sproetenmeisjes en de kleine zachte dieren
zullen luisteren,
je zullen kussen
en likken

En ergens zal ik
denken de bloesems
denken de latere tijden

Zal ik zeggen dat ik goed aan sterren hang
zal zweven en zwieren
en goed aan sterren hang

Ach, jongen, mijn jongen