Het was na het onweer en de grond was nat en warm en duidelijker dan ooit scheen de wereld te zijn die in het oog is De rozen met insekten kropen langs en wij die er stonden verloren met schepnetten in het slootwater onder heel hoog het vliegtuig met de witte strepen De wereld en de zon ze waren van ze waren in het oog toen alles stilstond zo kort na de dood in de zandweg naar de hemel
