Geen Hannibal

Op Portugese sloepen heb je nooit gevaren
De Levant heb je nooit gekust
En in dagen dat Venetianen in Constantinopel aanlegden
heb je geslapen

Vikingen trokken ver voor je stroomopwaarts over de Wolga
Achter de bergen lagen de Iberische koninkrijken
Hannibal had veertig olifanten,
Maar kende geen cola 

Middeleeuws Genua ja, de stegen, schemer en stenen,
je hebt er op een late namiddag rondgedoold
At er kebab tussen dronken Russen
In een eigenaardige bar
In oude dozen liggen nog de foto's

Nee, voor jou waren er woorden
De bitterkou van februari
En het huis dat stond in lage rook

Voor jou was er
De doodsgedachte bij voorbije Vivowinkels
De zwevende traagheid over het schapenveld
Het kruis geslagen voor het bed van hout
En een bruisend glas cola 

Muzikant

 

Maar wat wil je

als je de hoorn blaast

nauwelijks hoorbaar

in deze lange voortreffelijke leegte

als de horizon je plakt

En later in het hels lawaai van dit

drukke café met warme koppen

en schuimend bier

Als je door het raam buiten

de molens van zweven en draaien ziet

en in de cakewalk het sijpelende bloed

uit je knie

Want hoe lang is je mond

hoe kort je roes

o hier dichtbij

nu

Als we

als tienjarigen bijeen

tussen de suikerspinnen

die druipen langs de witte muts van de ijscoman

o als wij hier allen

hier allen zwevend op jouw klanken

hier allen bijeen gebracht zijn