Bootje in het blauw

 

 

Bootje in het blauw

in de ochtendnevel

in licht klotsend water

uit de wereld

weggedreven

 

Ver weg spelen de

kinderen van het

Gracianaplein

 

Zoemvliegjes van de zon

en slaapmugjes van de maan

spelen orkestraal

in het morgenlicht

 

Door raampjes van mica

zagen we opgaan

het brandend hout

 

Bootje in het blauw

zoemvliegjes van de zon

Ver weg spelen de kinderen

van het Gracianaplein

In vogelvlucht

                            Op die wieken van de heilige reiger
                            met angst met beven
                            met dichtgeknepen zweethanden

Over de echo's van verloren dagen over het landschap van roodpannendaken over de koudnevel van bevroren winters

               Daar loopt Mollenjan
                                   loopt Mollenjan rokend
                                                         op de zompen van de braakakker

Daar ligt de Moeder Gods onthoofd in de vuilnissloot in roestend blik in stukgeslagen glas

En plotseling (de lammenwagen met de vermoeide honderdjarige zit al uren vast in het mulzand) plotseling schieten bloemen omhoog

Daar bij de lammenwagen schieten plotseling bloemen omhoog!

In het kolenhok
                   zijn kinderen met zwartomrande nagels
                                                                         ze horen de regen op het dak slaan
Het verdwaasde kalf wankelt door het kleine donkere hok
                                                 door het verlaten lokaal ijsbeert de gekke meester

Doorkliefde regenwormen spartelen
aan het voeteneind van
Melkwagenwillem  (op de dampende mestvaalt ligt hij)

                                                In het duister het licht
                                                van een uithangbord
                                                oplichtende kattenogen
                                                het geronk van de Volkswagenkever

Scheelalbert mompelt op zijn petroleumfiets takken vallen langs zijn hoofd
                                                                                                      vallende takken!
Hier is de loofhut
                  in het struikgewas
                                    hier is de verwaaide
                                                        Vivovlag (wapperend om de trottoirband)

Groene bromvliegen zoemen boven het nest konijnen
                                                                                      het leven voltrekt het leven
                                                    De grijze stoet
                                                    schuifelt achter de wielenkist
                                                                                 het dikke wijf vloekt
                                                                                 onder de kastanjeboom

De knecht van de smid in blauwe overall last de buizen aan het grote buizenwerk
                   hij maakt vuur en vonken!

In het holst van de nacht (de geur van kuilvoer stijgt op uit de stallen van de kolkboer) begluurt een man het huis van de gouden sikkelmaan

Tussen koffiebruinen
en theegrijzen
krabben kippen
het zand van
de aarde
slaan de hanen gade

Het wasgoed druppelt water
druppels landen op aarde
onderaards kruipt de mol

En Mollenjan zet de klem
lachend zet hij de klem
hij lacht klemzettend, hij zwaait!
Daar waar een trein loopt die nooit liep
                waar de rivier zich heeft verplaatst
                       waar iets was wat verdween
                              waar tijdens het luiden van de klokken een ongeluk gebeurt
                                     waar het bebloede hoofd vertelt
                                            waar ook de zwarte hond werd overreden

Waar mijn vlucht val wordt
En val vlucht

                                                  Reiger, heilige reiger, neem me mee!