Terug naar Enghuizen

Als de middag loom is en de warme krekels sjirpen
leg dan het doek uit in het gras
pak uit het brood, de vruchten, de koele drank

En sluit mijn ogen!

Grote rode distels wuiven in de roerloze vlammen van de zon
Dit is de picknick waarop we gedenken een leven dat heel was

Picknick van de onpeilbare middag!
Picknick van plotselinge vlinders!

En sluit mijn ogen!

De vochtige kelders met hun oude lucht
wat anders dan niets deden we hier?

Picknickslaapje in het gras; de droom is een dood, de dood een droom

En jullie, jullie daar, jullie zielen
ze zwieren op piepende schommels
van hier tot in eeuwigheid

Ik hoor het nu

En grote rode distels verdampen in de vlammen van de zon